Pas vroeg een van mijn deelnemers mij: “Welke lens kan ik het beste gebruiken om de boshyacinten te fotograferen?” Mijn vraag aan hem was: “Wat wil je graag in beeld brengen?” Op het eerste gezicht misschien een beetje een flauwe tegenvraag, maar deze raakt wat mij betreft de kern van fotografie: verbeeldingskracht.
Verbeeldingskracht
Voor mij is verbeeldingskracht het zien van wat er zou kúnnen zijn. De vaardigheid om je iets voor te stellen dat er (nog) niet is.
Wanneer ik door een bos loop – of op een andere mooie locatie – dan zie ik natuurlijk van alles. Maar dat fotografeer ik niet allemaal. Ik fotografeer alleen dat wat mij echt raakt, bijvoorbeeld:
- De prachtige lichtval door de frisgroene, jonge beukenbladeren.
- De intrigerende patronen in de bast van een boom.
- Of de sprookjesachtige sfeer in het bos.
Het geheim
Verbeeldingskracht is volgens mij het geheim achter vele prachtige foto’s.
Wanneer je iets moois tegenkomt, begin je vaak direct met het registreren van wat je ziet. En dat is prima. De eerste verwondering is vastgelegd en dat creëert rust.
Nu heb je twee keuzes:
- Of je gaat door naar het volgende wat je aandacht trekt.
- Of je werkt dit onderwerp verder uit.
Wanneer je voor de tweede optie kiest, maak je tijd en ruimte om een stap verder te gaan en je verbeelding de vrije loop te laten. Je gaat je inleven in het moment en begint de situatie eens vanuit verschillende oogpunten te bekijken. Wat wil je eigenlijk laten zien of vertellen met dit beeld? En wanneer je dat weet, kun je je afvragen hoe je dat dan het beste in beeld kunt brengen.
Op deze manier leg je je eigen interpretatie van dit onderwerp in de foto. Je brengt een diepere laag aan, waardoor de foto interessanter wordt om naar te kijken.
Een voorbeeld
Afgelopen woensdag was ik met een groep deelnemers voor een inspiratiedag in het Hallerbos. Het paarse bloementapijt maakte van het bos een feeëriek geheel. En het leverde uiteraard prachtige fotografiemogelijkheden op.
Het beeld dat ik zelf graag wilde maken, zou deze sprookjesachtige sfeer overbrengen. Maar hoe? Ik wilde uiteraard graag iets doen met de wilde boshyacinten. En iets met het kleurcontrast tussen de paarse bloemen en het frisgroene blad van de jonge beukenbladeren.
We zijn bijna de hele dag in het bos geweest en zijn op verschillende locaties geweest. We hebben een heerlijk zonnetje gehad, maar ook bewolkte momenten. Dus allerlei weervarianten. En toch wilde het niet echt lukken.
Tot de dag bijna ten einde liep. Opeens zag ik het. Een boom waar net het licht mooi op viel. De boom was zodanig groot dat ik koos voor m’n 24-70 mm objectief. Compositie bepaald, camera op statief gezet, belichting ingesteld. En vervolgens gekozen voor een dubbele belichting om de sprookjesachtige sfeer te benadrukken.
Vind jij dit ook lastig?
Heb jij ook weleens dat je iets ziet, maar het lastig vindt om het in beeld te brengen? Ik lees je ervaringen graag in het reactieveld hieronder!
Als je je hier graag verder in wilt verdiepen en wilt ervaren hoe je dat wat je ziet nu ook echt overbrengt in je foto, lees dan even verder over de workshop “Hoe zié je dat?”.
Dubbele belichting?
Ik heb een keer mijn 50mm meegenomen naar een workshop omdat ik van de mooie bokeh gebruik wilde maken. Ter plekke bleek de afstand tot de onderwerpen echter veel te groot, waardoor een telelens beter op zijn plaats was geweest. Nu stel ik die vraag over welk objectief ook als ik de situatie op de locatie niet kan inschatten.
Ha Wouter,
Bedankt voor je reactie 🙂
De dubbele belichting heb ik zojuist toegelicht bij de vraag van Minne, dus lees daar even verder.
Wanneer je een locatie niet kent, is het inderdaad handig om even van tevoren te vragen welke lens (of lenzen) relevant zijn voor die situatie. Dan hoef je niet met meer lenzen te zeulen dan nodig is.
Eenmaal ter plaatse vind ik het belangrijk om eerst mijn creatieve keuzes te maken en vervolgens de techniek / lenzen daarop aan te passen (binnen de mogelijkheden die ik bij me heb).
Fijn weekend,
Toine
Beste Toine… Wat bedoel je met een dubbele belichting, is dat het natuurlijk licht en inflitsen of lichtcompensatie, met + of -1, 2, 3
Groetjes Lucienne
Ha Lucienne,
Bedankt voor je vraag.
Minne stelde deze vraag ook.
Ik heb hem net uitgebreid geantwoord, dus lees even mijn reactie onder zijn vraag.
Groetjes,
Toine
Toine, een goed verhaal. Dank je wel. Alleen het punt ‘dubbele belichting’ begrijp ik niet. Wat ik zie is dat het beeld een beetje onscherp is, wat de sfeer kan benadrukken.
Kun je dat nader uitleggen?
Vriendelijke groet, Minne
Ha Minne,
Bedankt voor je complimenten en je nuttige vraag.
Een dubbele belichting is zoiets als wat je vroeger kreeg wanneer je vergeten was je rolletje door te spoelen.
Dus eigenlijk twee opnames over elkaar heen.
Tegenwoordig kan dat met sommige camera’s via het menu geregeld worden en anders door twee beelden samen te voegen in de nabewerking.
In dit geval heb ik een scherpe en een onscherpe foto samengevoegd om het feeërieke effect te creëren.
Ik hoop dat het zo wat duidelijker is!
Goed weekend,
Toine
Duidelijk. Toine, hartelijk dank.
Vriendelijke groet, Minne
Graag gedaan, Minne!
Bedankt dit is een duidelijke uitleg. Ik ga het zeker eens uitproberen.
Groetjes Lucienne
Leuk, Lucienne, ik ben benieuwd naar de resultaten!
Bij het lezen van je verhaal kwam de vraag over dubbele belichting ook bij mij op, maar is hier al beantwoord. Bedankt. Het levert een prachtig resultaat op, nu kijken hoe dat in de praktijk gaat.
Nogmaals bedankt
Bedankt voor je complimenten, Gerard!
Ik ben benieuwd wat je ervaringen zijn, als je ermee aan de slag gaat 🙂
Hartelijke groeten,
Toine