Nachtfotografie blijf ik een bijzondere richting in de natuurfotografie vinden. In Nederland is mijn favoriete onderwerp daarbij het vastleggen van vallende sterren.

Juist omdat ze zo snel gaan, lijken ze ongrijpbaar. Maar met de juiste kennis en een gezonde portie geduld is het zeker mogelijk om ze te fotograferen.

De bekendste vallende sterrenregen, ook wel meteorenzwerm genoemd, zijn de Perseïden. Het hoogtepunt van deze zwerm komt er weer aan.

In dit artikel leg ik uit wanneer je het beste kunt kijken, plus twee manieren om ze te fotograferen.

Perseïden in 2019

De Perseïden bereiken dit jaar hun maximum op 13 augustus rond 14:00 uur. Overdag kun je de meteoren niet waarnemen. Je kunt dus het beste kijken in de nacht ervoor; van 12 op 13 augustus.

Helaas vormt de Maan dit jaar een flinke stoorzender, omdat deze voor ongeveer 95% verlicht is. De Maan gaat pas om 04:49 uur onder.

Het beste moment om te kijken is rond 04:00 uur ’s ochtends op 13 augustus. Rond die tijd zijn ongeveer 45-60 meteoren / uur zichtbaar van de zwerm zelf. Als je daar de sporadische meteoren bij telt, kom je op zo’n 60-75 “vallende sterren” per uur. Dat wordt dus vroeg opstaan 😉

Als je nou liever niet zo vroeg uit de veren gaat, kun je het zeker ook ’s avonds op 12 en/of 13 augustus proberen. Ook dan zal er een verhoogde activiteit zijn en maak je kans om Perseïden te zien en te fotograferen.

En tot slot moet het natuurlijk helder zijn om de meteoren te kunnen zien. Mocht het nou erg bewolkt zijn in deze nacht, dan kun je het ook nog tijdens andere nachten proberen. In de tweede tabel op deze pagina zie je hoeveel meteoren er dan zichtbaar zijn.

Deze Perseïde fotografeerde ik in de duinen bij Katwijk aan Zee. Dit is een relatief donker gebied in de Randstad. De instellingen die ik gebruikte zijn: 15 s, f/2.8, ISO 200, 14 mm met een full-frame camera, vanaf statief. Let op, onder de vallende ster zie je nog een spoortje. Dit is een vliegtuig. Je kunt dit herkennen, doordat dit spoor doorgaat in de foto’s ervoor en erna.

Hoe fotografeer je vallende sterren?

Er zijn in wezen twee manieren waarop je vallende sterren kunt fotograferen.

Bij de eerste manier gebruik je superlange sluitertijden van enkele minuten. De sterren zie je dan als gebogen streepjes rond de Poolster draaien. Dit noem je ook wel sterrensporen of star trails. De meteoren vormen een rechte streep en hebben een andere lengte en richting dan de sterrenstreepjes. Het nadeel van deze methode is dat je alleen de helderste meteoren kunt fotograferen. En je moet in een donkere omgeving fotograferen met weinig strooilicht om geen overbelichte foto’s te krijgen.

Bij de tweede manier gebruik je lange sluitertijden van enkele tot tientallen seconden. En vervolgens maak je heel veel foto’s achter elkaar om de meteoren in een van je foto’s te kunnen “vangen”. Mocht je een timelapse functie op je camera hebben, dan komt die hierbij heel handig van pas.

Zelf zou ik voor het fotograferen van meteoren vanuit Nederland deze laatste methode aanraden. Hoe het instellen van je camera en het fotograferen precies in zijn werk gaat, heb ik uitgebreid uitgelegd in een eerder artikel. In dit artikel vertel ik nog veel meer over vallende sterren, bijvoorbeeld hoe ze eigenlijk ontstaan.

Ik wens je heldere nachten toe!!

Nog niet genoeg van nachtfotografie?

Lijkt het je geweldig om in een veel donkerder omgeving sterrenfoto’s te maken? En zelfs grote kans te maken op het zien en fotograferen van het noorderlicht! Lees dan zeker even verder over mijn fotoreis “IJs en noorderlicht in IJsland”.

En soms heb je het geluk dat je zowel noorderlicht als een vallende ster in één beeld kunt vastleggen 🙂