Heb jij dat ook weleens?
Je komt thuis na je vakantie, opent vol enthousiasme je foto’s op de computer en…
… je staart naar een scherm met enigszins tegenvallende foto’s.
Waar gaat het mis en wat kun je eraan doen?
Tegenvallende foto’s
Hoe komt dat nou toch? Je hebt toch een mooie camera? Waarom worden die foto’s dan niet zoals jij wilt?
Het hebben van een mooie camera is natuurlijk een fijne start. Maar die camera maakt de foto’s niet. Dat doe jij. En jij bepaalt dus ook wat je fotografeert.
Vaak hoor ik mensen zeggen dat de techniek – het handmatig instellen van de camera – de belangrijkste voorwaarde is voor het maken van een goede foto.
Inderdaad is techniek belangrijk. Een goede belichting is de basis van een goede foto. Maar er is iets anders dat veel belangrijker is:
Weet wat je wilt fotograferen!
En hoe je dat pakkend in beeld kunt brengen.
Op deze punten gaat het vaak mis.
Wat doe je eraan?
Wanneer je geen enkel idee hebt van wat je wilt gaan fotograferen, dan richt je je nergens op en zal je een mogelijk interessant onderwerp snel over het hoofd zien.
Als je daarentegen vooraf precies in gedachten hebt welke foto je wilt maken en je houdt je daar krampachtig aan vast, dan sta je niet open voor de onverwachte mooie momenten die je pad kruisen.
Daarnaast is het belangrijk dat je weet hoe je je onderwerp op een interessante manier in beeld kunt brengen. Dus hoe je bijvoorbeeld diepte en spanning in je foto’s creëert.
Samenvattend:
- zorg dat je in grote lijnen weet wat je wilt fotograferen,
- stel je open voor de mogelijkheden die zich op dat moment aandienen en
- leer hoe je je onderwerp het beste in beeld brengt.
Als je deze elementen beheerst, wordt het maken van een geslaagde foto veel makkelijker.
Een voorbeeld
Donderdag ging ik – voor de tweede keer – naar “Dialogues with nature”, de overzichtstentoonstelling van het werk van Frans Lanting in het Nederlands Fotomuseum.
Ik had vooraf bedacht dat ik graag een foto wilde maken, die ik kon plaatsen bij een Facebookbericht om te melden dat dit weekend de laatste kans is om de tentoonstelling te bezoeken. Maar ik had me ook bedacht dat ik misschien in het museum niet mocht fotograferen.
Toen ik de metro uitstapte en richting de uitgang liep, stond ik op een lopende band in een indrukwekkende tunnel. Een mooi beeld, maar ja, wat doe je ermee?
Opeens viel mijn oog op de pijlen en de tekst “Nederlands Fotomuseum” die op de zijkant van de lopende band stonden. En toen viel het kwartje. Dit was het beeld dat ik bij de Facebookpost kon plaatsen.
Nog even achteruitgelopen om te wachten op de juiste kleur van de lampen. En als kers op de taart nog wat mensen op de tegemoetkomende band. Dit beeld zou ik nooit gemaakt hebben, als ik niet al een idee had gehad van wat ik wilde fotograferen!
Hoe kun je hier verder mee?
Uiteraard kun je hier lekker zelf verder mee aan de slag. Maar misschien vraag jij je wel af hoe je dat wat je wilt fotograferen dan het beste in beeld brengt, hoe je die spanning en diepte creëert, of hoe je met een andere blik kunt leren kijken, zodat je meer interessante fotokansen herkent.
Als dat het geval is dan heb ik iets interessants voor je. Mijn spiksplinternieuwe workshop “Hoe zíé je dat?”. Nieuwsgierig? Klik dan hier voor meer informatie.
Heb jij dat ook weleens?
Heb jij ook weleens tegenvallende foto’s? Ik ben benieuwd hoe jij hiermee om gaat. Laat je het even weten in een reactie hieronder?
Hallo Toine,
Zo kun je je ergeren. Ik was van plan om een grote groep “Isokoskelo” (grote zaagbek) aan tamenlijk ontoegankelijk gebiet aan het oever van de Jerisjärvi in Finland te fotograferen. Het licht was precies ideaal. De zaagbekken komen in September vaak om de zelfde tijd naar de zelfde plaats om te overnachten. Ik had me goed 2 uur van te voren daar geinstalleerd met een camouflagedoek en dan is het eigenlijk alleen nog maar wachten. Punt 18:00 uur kwam een groep van meerdere honderd zaagbekken in mij richting. Het probleem was, dat ik mijn handy vergeten had af te stellen, want in dit gebied van de wereld wordt niet veel getelefoneerd, maar prompt punt 18:00 uur klingelde mijn handy en weg waren mijn zaagbekken.
Zo wordt je gedwongen om dan spontaan een ander motief te zoeken.
Hoi Frans,
Wat een pech!
Ik hoop dat je nog een mooi onderwerp gevonden hebt om te fotograferen.
En dat je de kans hebt gekregen om de zaagbekken op een ander moment nog vast te leggen.
Hartelijke groeten,
Toine
Dag Toine.
Als ik van een bepaalde gebeurtenis een serie fotos heb gemaakt stop ik ze in een benoemd mapje.
Daarna open ik mijn PSP X8 en ga ze waar nodig bewerken en stop ze dan in een anders benoemde, nieuwe map. (b.v. met een 2 gemerkt).
En de rest, die delete ik, want anders zit m’n schijf zomaar vol met spul waar ik toch niets meer mee doe.
Ben wel benieuwd hoe anderen omgaan met die originelen.
groet, Motorwybe.
Hoi Motorwybe,
Bedankt voor je reactie!
Zelf gooi ik nooit originelen weg. Ik zorg wel dat ik de geselecteerde en bewerkte foto’s gemakkelijk weer terug kan vinden (dat doe ik via Lightroom).
Goed weekend nog,
Toine
Hallo Toine, een goed ‘geschreven’ artikel. En een prima voorbeeld. Zelf kijk ik soms wel vijf minuten, voordat ik een foto maak: een beetje naar links of rechts of een stap voor- of achterwaarts geeft een totaal ander beeld. Wij zijn geen Chinese toeristen, toch?
Hoi Henk,
Het is zeker een goed idee om even wat langer stil te staan bij de situatie, voordat je de foto maakt. Vanuit verschillende standpunten kan het onderwerp heel anders in beeld komen.
Bedankt voor het delen van jouw manier!
Hartelijke groeten,
Toine