Elke avond stellen mijn zoon en ik elkaar vijf vragen. Niet zomaar vragen. Nee, elke dag dezelfde vijf.
1. Wat vond je het vervelendste vandaag?
2. Wat vond je het leukste?
3. Wat heb je geleerd?
4. Waar ben je dankbaar voor?
5. Waar kijk je naar uit voor morgen?
Hiermee blikken we op de dag terug. Ik hoor dingen die hij anders niet had verteld. En ik vertel dingen die anders niet ter sprake waren gekomen. Een heel waardevol ritueel.
Dit soort rituelen zijn eigenlijk niets anders dan een aantal handelingen die je steeds in dezelfde volgorde uitvoert. Het geeft houvast.
Wanneer je de onderdelen binnen een ritueel slim kiest, kan dit een krachtig middel zijn. Bijvoorbeeld voor een goed begin van de dag. Een gezonde levensstijl. Of een heerlijke nachtrust.
Laatst realiseerde ik me dat ik ook een ritueel heb voor mijn fotografie. En wanneer ik dit ritueel doe, dan kom ik veel sneller tot pakkende foto’s, dan wanneer ik het vergeet.
Als ik in een natuurgebied kom om te fotograferen, dan sta ik eerst even stil. Ik haal diep adem en zuig de frisse lucht naar binnen.
Ik ruik welke geuren in deze omgeving de overhand hebben. De natte bladeren in het bos.
Ik luister naar de geluiden om me heen. De vogels die fluiten. De takken die ruisen in de wind.
Ik voel. Is het warm of koud? Voel ik de regen, wind, of zon op mijn gezicht? Ben ik rustig, of heb ik eerst nog wat emoties los te laten? Hoe voelt de grond onder mijn voeten? Ik kom volledig tot rust.
En ten slotte kijk ik. Ik kijk om me heen. En pas daarna pak ik mijn camera.
Na de voorgaande stappen zie ik veel meer. Meer dieren, meer sporen, meer details. Hierdoor kom ik veel sneller tot interessante onderwerpen en heb ik meer tijd om deze onderwerpen uit te diepen. Als ik mijn ritueel heb uitgevoerd, maak ik sprekender foto’s.
Een aantal foto’s die ik op deze manier maakte, waren van de “Aurora ice cave” in IJsland. Zoals je hieronder kunt zien.
Een ijspilaar in de aurora ijsgrot. Gefotografeerd vanaf statief met 20 s, f/11, ISO 400 en 24 mm brandpuntsafstand. Fotograaf: Toine Westen.
Aurora is het Latijnse woord voor poollicht. Ons poollicht, ofwel noorderlicht wordt ook wel aurora borealis genoemd. En de grot is hiernaar vernoemd, omdat het net leek of je blauw noorderlicht zag als je in de grot naar boven keek.
Links zie je de Aurora ice cave, ofwel de noorderlicht ijsgrot. Ter vergelijking zie je rechts een foto van het noorderlicht. De ijsgrot fotografeerde ik vanaf statief met 10 s, f/11, ISO 400 en met 14 mm brandpuntsafstand. De instellingen voor het noorderlicht waren 3 s, f/2.8, ISO 800 met 32 mm, ook vanaf statief. Fotograaf: Toine Westen.
Mocht jij interesse hebben in noorderlicht en/of ijsgrotten. Doe dan mee met het webinar Noorderlicht: van sprookje tot disco.
In deze online training leg ik uit hoe je de grootste kans maakt op het zien en fotograferen van het noorderlicht. Daarnaast vertel ik je over de mogelijkheid van een wel heel bijzondere ervaring in een ijsgrot.
Via deze link kun je je gratis aanmelden voor het webinar.
Hartelijke groeten,
Toine
