Laatst zat ik in de auto en zag ik een bijzonder natuurverschijnsel.

Maar je kent dat wel. Dat je iets prachtigs ziet, maar niet kunt stoppen om het te fotograferen. Bovendien had ik mijn spiegelreflex niet bij me.

Gelukkig was ik de bijrijder en had ik wel de camera van m’n telefoon tot mijn beschikking. En tja, de beste camera is toch nog steeds degene die je bij je hebt…

Wat ik zag zijn eigenlijk meerdere natuurverschijnselen ineen.

Het eerste dat me opviel was een heel mooi gekleurde bijzon. Ook wel parhelium genoemd. Rechts van de zon.

Hoe ontstaat zo’n bijzon eigenlijk?

In hoge sluierbewolking – zoals cirrus en cirrostratus – bevinden zich vaak ijskristallen. De kristallen kunnen in verschillende richtingen georiënteerd zijn.

Vooral de horizontaal gerichte ijskristallen zijn interessant. Want deze zeshoekige plaatvormige kristallen reflecteren en breken het licht van de zon.

Zo ontstaat een lichte vlek met de kleuren van het spectrum naast de zon. Een beetje zoals een regenboog, maar vaak wat zwakker van kleur. En met de rode zijde naar de zon toe gericht.

Een enkele bijzon is vrij regelmatig te zien. Maar toen we verder reden, zag ik dat er ook aan de linkerkant van de zon een bijzon zichtbaar was. Die zat eerder achter de bomenrij verstopt.

Dat was het moment dat ik toch graag mijn camera even tevoorschijn trok. En terwijl ik foto’s maakte zag ik dat er ook een halo om de zon zichtbaar was.

Een halo is een lichte kring om de zon, die op ongeveer dezelfde wijze ontstaat als de bijzonnen. Ook deze kring kan een lichtgekleurd spectrum laten zien met rood aan de binnenzijde en blauw aan de buitenzijde.

De kring heeft een straal van ongeveer 22 booggraden en wordt daarom ook wel 22° halo genoemd.

Dubbele bijzon met halo en zwak zichtbare lichtzuil en raakboog. Maar het zou wel fijn geweest zijn als ik de autoruit eerst even had gewassen 😉

Wat ik met het blote oog niet had opgemerkt, maar later wel op de foto’s zag, was dat er ook nog een zwakke lichtzuil boven de zon zichtbaar was.

Zo’n zuil is een kolom van licht – boven of onder de zon – die ontstaat door reflectie van het licht in de ijskristallen.

Deze zonnezuilen zijn regelmatig zichtbaar bij een laagstaande zon. En ze nemen de kleur aan van de zon op dat moment. Dus ze kunnen variëren van wit, tot geel, oranje en zelfs rood.

Op de foto is met wat fantasie bovenin de halo ook nog een lichtere vlek te zien. Dit wordt ook wel een raakboog genoemd.

Een raakboog is net als alle voorgaande fenomenen ook een halo-verschijnsel. En kan zowel boven als onder de zon zichtbaar zijn.

Al met al trof ik dus geheel onverwacht een hele serie mooie natuurverschijnselen aan. Zomaar een cadeautje 🙂

Fijne dag!

Toine

P.S.
Iedereen die gereageerd heeft op mijn vraag van vorige week, bedankt!

Mocht jij nog vragen hebben over het handmatig instellen van je camera, dan hoor ik het graag. Je kunt je reactie sturen via de contact pagina.

Deze vragen gebruik ik als input voor de online fotografietraining die ik op dit moment aan het ontwikkelen ben.

Het gaat dus niet om vragen over jouw specifieke cameramodel. Maar dingen waar je tegenaan loopt bij het handmatig instellen en/of scherpstellen van je fototoestel.