Fotograferen in de Natuur

verwondering leren omzetten in foto's met een wow-gevoel
fotograferen in de natuur

Het was half juli. Woensdag begin van de avond reden we naar de Theater Hangaar in Valkenburg. Nee, we gingen niet naar Soldaat van Oranje. We waren op weg naar de eindmusical van groep 8. M’n zoon nam die week afscheid van zijn basisschool. En omdat de aula van de school vrij klein is, weken ze uit naar een nèt iets grotere locatie 😉

En alhoewel er in Nederland weer van alles mocht, vloog in die week het aantal corona-besmettingen in rap tempo omhoog door de opkomst van de deltavariant. We hielden het nauwgezet in de gaten. Want de week erna wilden we gaan verhuizen naar Noorwegen: het land dat tot kort daarvoor haar grenzen hermetisch had afgesloten.

Doordat de grenzen zo lang dicht waren geweest, hadden we ons nieuwe huis nog nooit gezien. En nu Nederland op de kaart steeds roder kleurde, vreesden we dat Noorwegen de toelatingsprotocollen weer zou gaan aanpassen.

M’n man en ik konden er waarschijnlijk wel in, want we waren beiden gevaccineerd. Maar de onzekerheid kwam voornamelijk door de onduidelijkheid over de toelatingseisen voor onze zoon van 11.

De Noorse protocollen werden steeds aangepast in de nacht van zondag op maandag. Dus we besloten eerder te vertrekken. Zodat we op zondag de grens van Noorwegen over zouden zijn.

Het was een race tegen de klok.

Maar vrijdagavond laat hadden we een belangrijk punt bereikt: de aanhanger en de auto waren ingepakt 🙂 Twee dagen eerder dan onze oorspronkelijke planning.

Zaterdag vertrokken we en konden we tot onze verbazing zonder enige controle Duitsland binnenrijden. Maar voor de Deense grens stond wel een flinke file. Regelmatig werden er auto’s uit de rij gepikt om gecontroleerd te worden.

We duimden dat ze niet de hele aanhanger en/of auto binnenstebuiten wilden keren. Niet dat we iets te verbergen hadden, maar het geheel zat vrij vol en ik was net zo blij dat we de dag ervoor alles erin hadden gekregen…

Gelukkig werden alleen onze paspoorten gecontroleerd en konden we Denemarken inrijden. We waren in Scandinavië!

De volgende dag reden we via de brug zonder problemen Zweden binnen. Maar voor de Noorse grens stond weer een fikse file. Na controle van onze paspoorten en vaccinatiebewijzen werden we uit de rij gehaald. We mochten niet doorrijden.

Via de volgende controlepost werden we naar een terrein geleid waar we ons moesten melden bij een militair in vol ornaat. We vroegen ons af wat ons te wachten stond.

De militair bleek erg vriendelijk te zijn en vertelde ons dat onze zoon getest moest worden. Daar keek Jasper niet bepaald naar uit, want in Nederland had hij daar niet al te beste ervaringen mee.  Maar een paar minuten later kwam hij met een glimlach de testruimte weer uit. Ze hadden hier veel fijnere teststaafjes, vertelde hij.

We mochten verder. Man, wat een opluchting.

Wat afstand betreft waren we nu ongeveer op de helft. De volgende dagen stonden in het teken van heel veel autorijden. Maar nu gelukkig met wat minder druk erachter.

Langzamerhand veranderde de natuur waar we doorheen reden. We passeerden de grens van Noord-Noorwegen (zie bovenstaande foto) en kwamen langs het Arctic Circle Center op 66° 33’ N. Ondertussen bleven we verder naar het noorden rijden.

We reden langs lieflijke bergbeekjes en woeste rivieren. Kale bergen en bloemrijke dalen. Sneeuwvelden, meren en watervallen. En met de ferry trotseerden we ook een klein stukje zee.

Maar na vijf dagen waren we er: Lofoten!!

Spannend om voor de eerste keer ons huis te zien! En superleuk om op ontdekkingstocht te gaan in de omgeving met strand, berg, bos, heide, moeras en meertjes op loopafstand 🙂

Ons huis op de Lofoten

Het was een wat regenachtige ontvangst, maar we waren er: ons nieuwe huis op Lofoten. Fotograaf: Toine Westen.

Inmiddels zijn we nu een aantal weken hier. Over de avonturen die we in de tussentijd beleefd hebben, schrijf ik een andere keer verder. Maar wat de laatste dagen erg spannend is, is de kans op het noorderlicht. Na weken waarin het niet donker werd, begint de nacht hier nu terug te keren. En ook de zon werkt mee. Nu hopen op een helder gaatje tussen de bewolking door 😉

Aanstaande vrijdag geef ik voor het eerst sinds een tijdje weer een webinar over noorderlicht en het fotograferen ervan. De presentatie is doorspekt met foto’s van het prachtige poollicht. En met een beetje geluk kan ik er nog een foto van deze week aan toe voegen!

Als je zin hebt om mee te doen, dan kun je je via deze link gratis aanmelden:
https://www.fotograferenindenatuur.nl/webinar/

Hartelijke groet vanuit Lofoten!

Toine