Voordat er echt iets mis gaat, moeten er heel veel dingen samenkomen. Het oplijnen van de gatenkaas, noemen ze dat bij de zweefvliegclub van m’n man.

Elke stap in het vliegproces zien zij als een plakje gatenkaas. Het onderhoud van het vliegtuig, de kabels, de lier, het weer, de concentratie van de piloot.

Met behulp van procedures wordt de kans op fouten geminimaliseerd. Maar toch kan bij elke stap weleens iets mis gaan. En meestal is er dan niks aan de hand.

Pas wanneer alle stappen, dus alle plakjes gatenkaas, net zo achter elkaar komen te liggen dat er zich een gat vormt van de voorkant tot de achterkant van de kaas, pas dan gebeurt er iets.

Twee weken terug was ik op de Lofoten en Vesterålen. Ik begeleidde daar een fotoreis. En wat voor een reis!

Direct de eerste dag na aankomst, kreeg ik bericht dat er kans was op noorderlicht. Dus pakten we onze spullen en reden naar de fotolocatie die ik op het oog had.

En jawel hoor. Ondanks dat er best wat bewolking voorbij kwam drijven, konden we ook zeker het noorderlicht zien en fotograferen. Wat een geluk en dat al op de eerste dag!

Bij terugkomst maakte ik – zoals altijd – een back-up van mijn foto’s. Ik doe dit altijd via Lightroom. En ik kopieer de beelden dan naar twee externe harde schijven.

Bovendien laat ik ze ook nog op het oorspronkelijke SD-kaartje staan tot ik thuis de back-ups heb geregeld. Na het back-uppen stopte ik het kaartje weer in m’n camera voor de volgende dag.

De tweede avond was het bewolkt en konden we rustig onze beelden van die dag en de avond ervoor terugkijken. Maar toen ik de foto’s op m’n computer zag, schrok ik.

Sommige beelden bevatten gekleurde strepen. En dan bedoel ik dus niet het groen van het noorderlicht waar ik op hoopte. Maar oranje, rode en roze strepen dwars door het beeld (zoals in de foto hierboven).

Het zag ernaar uit dat deze fotobestanden corrupt waren. Dit SD-kaartje vertrouwde ik dus voor geen cent meer. En ik stopte een andere in m’n camera.

Ik ging verder met het bekijken van m’n foto’s en het maken van de eerste noorderlicht timelapse. Maar toen ik het filmpje wilde opslaan op de externe harde schijf, weigerde die.

Ik ontkoppelde de schijf en stak hem opnieuw in m’n computer. En van de melding die ik toen kreeg, werd ik niet bepaald blij: “MacOS can’t repair this disk”. Ik kon nog wel bestanden lezen van deze schijf, maar ik kon er niets meer naartoe schrijven. Zucht…

In deze timelapse serie zat een corrupte foto (en als de fout op het oorspronkelijke kaartje zit, gaan back-ups je hier niet bij helpen). Die ene foto heb ik eruit gelaten bij het maken van de timelapse video. De losse foto’s zijn gemaakt met 6 s, f/2.8, ISO 800 bij 14 mm vanaf statief. De video bevat 25 beelden per seconde. Wat ik zelf erg tof vind, is het veranderende maanlicht op de berg in de achtergrond door de voorbij drijvende wolken. Deze timelapse heb ik geschoten op de Lofoten.

De volgende dag bezochten we prachtige stranden. Het weer was op z’n zachtst gezegd divers: stevige storm, sneeuwbuien en de gouden tinten van een doorbrekende zon.

Ook nu maakte ik bij terugkomst back-ups van m’n foto’s. En omdat de ene schijf het begeven had, maakte ik dan maar twee kopieën naar verschillende mappen op de andere schijf. Ik had daarnaast in ieder geval ook de originele kaartjes nog.

Maar dit keer wilden de back-ups niet vlotten. Het duurde eindeloos. En uiteindelijk heb ik hem maar stop gezet om te zien wat er aan de hand was.

Ik dacht dat het misschien handig was om Lightroom en m’n laptop even te herstarten. En toen ik daarna Lightroom weer opstartte, zag ik mijn fotomappen niet meer.

Dit kon niet waar zijn: een corrupte Lightroom catalogus…

Hoeveel pech kun je hebben?!?

Gelukkig maak ik ook van de catalogus back-ups, elke keer dat ik Lightroom afsluit. Ik opende de vorige versie van de catalogus en goddank deed die het wel.

Ik was daardoor geen foto’s en nauwelijks werk kwijt. Maar ik moest wel sterk denken aan het verhaal over de gatenkaas waar m’n man het weleens over heeft.

In twee dagen tijd had ik meer technische pech dan ik ooit in een jaar heb meegemaakt. Wat was ik blij dat ik altijd extra back-up opties bij me heb.

De rest van de reis verliep gelukkig voorspoedig. Het was supergezellig. En we hebben alles gezien waar we op hoopten en meer.

Pittoreske vissersdorpjes, besneeuwde berglandschappen, walvissen en meerdere avonden noorderlicht! En daar kregen we nog zeearenden, zeehonden, elanden en een hermelijntje bij cadeau 🙂

Als je nieuwsgierig bent naar de noorderlicht timelapses van de eerste avond, dan heb je hierboven alvast een eerste voorproefje kunnen zien. Dit is de andere timelapse die ik die avond maakte.

Voor deze timelapse gebruikte ik foto’s die ik maakte met 15 s, f/2.8, ISO 400, bij 15 mm en vanaf statief. Omdat de sluitertijd 2x zo lang was als bij de vorige timelapse, heb ik de video nu met 12 beelden per seconde gemaakt. Zodat het noorderlicht ongeveer even snel beweegt.

Als je graag meer wilt weten over het fotograferen van het noorderlicht, doe dan mee met de online training aanstaande maandag. Via deze link kun je je gratis aanmelden.

Goed weekend!

Toine